Το «διαζύγιο λόγο διετούς διαστάσεως» είναι ευρέως γνωστό ως «αυτόματο διαζύγιο». Βέβαια η αλήθεια είναι ότι μόνον «αυτόματο» δεν είναι!!!
Τουναντίον, στην πραγματικότητα, πρόκειται για διαδικασία κλασσικής δικαστηριακής αντιδικίας (με ενάγοντα και εναγόμενο), που περιλαμβάνει απαραιτήτως συγκεκριμένα στάδια.
Η διαδικασία διαζυγίου διετούς διαστάσεως περιλαμβάνει τα εξής βήματα:
- Κατάθεση αγωγής, με όλα τα απαραίτητα ουσιαστικά και δικονομικά στοιχεία στο δικόγραφο της αγωγής (ειδάλλως υπάρχει κίνδυνος να απορριφθεί).
- Ορισμό δικασίμου.
- Δικάσιμο σε ακροατήριο κατ’ αντιδικία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (εξέταση μαρτύρων, κατάθεση προτάσεων και αντικρούσεων, ίσως και ένορκες βεβαιώσεις….).
′Οσον αφορά τον πόσο χρόνο παίρνει για να εκδοθεί το λεγόμενο «αυτόματο διαζύγιο»…;; Υπολογίστε περίπου ένα με δύο έτη (αναλόγως Πρωτοδικείου), χονδρικώς, από την ημέρα της καταθέσεως…. (Και μπορεί και πολύ περισσότερο αν υπάρξει σφοδρή και επιδέξια αντιδικία από τον/την εναγόμενο/η σύζυγό σας.)
Τόσο «αυτόματο» είναι…. Αυτοματισμοί στον τομέα της Δικαιοσύνης δεν υπάρχουν.
Το «διαζύγιο διετούς διαστάσεως» αποτελεί υποκατηγορία των «διαζυγίων κατ’ αντιδικία», ήτοι των διαζυγίων «λόγω ισχυρού κλονισμού». Η μόνη διαφορά είναι ότι στην περίπτωση του «αυτόματου διαζυγίου», ο ισχυρός κλονισμός τεκμαίρεται εάν αποδειχθεί αδιαμφισβητήτως η διετής διάσταση.
Προσοχή: Η διετής αυτή διάσταση θα πρέπει να αποδειχθεί σύμφωνα με τις επιταγές που ορίζει ο Νόμος και η Νομολογία, ούτως ώστε να δημιουργηθεί στην Έδρα του Δικαστηρίου η αιτούμενη «δικανική πεποίθηση».
Και δεν αρκεί μόνον αυτό: Στη διαδικασία διαζυγίου διετούς διαστάσεως, ο τρόπος σύνταξης, καθώς και το περιεχόμενο των δικογράφων χρήζουν ιδιαιτέρας προσοχής. Εάν υπάρξει οποιαδήποτε (έστω παραμικρή) έλλειψη, είτε στο πεδίο της απόδειξης, είτε στα κατατεθειμένα δικόγραφα, τότε η αγωγή διαζυγίου σας κινδυνεύει να απορριφθεί: Και αυτό ισχύει ανεξαρτήτως του γεγονότος από το εάν υπάρχει ή όχι σφοδρή αντιδικία/αντίδραση από τον άλλον σύζυγο (ήτοι από τον εναγόμενο). Πράγμα που θα έχει ως συνέπεια, όχι μόνον να χάσετε τα χρήματα που είχε κοστίσει η διαδικασία έως τότε, αλλά και να απολεσθεί (ίσως σημαντικότερο) ο χρόνος που είχε περάσει έως τη δικάσιμο, ήτοι ένα με δύο ολόκληρα χρόνια.
Σημαντικότερες διαφορές μεταξύ διαζυγίου διετούς διαστάσεως (=αυτόματο διαζύγιο) και λοιπών περιπτώσεων διαζυγίου λόγω ισχυρού κλονισμού:
→ Σημαντικό για πολλούς αποτελεί το γεγονός ότι, στις υποθέσεις διαζυγίων λόγω διετούς διαστάσεως, γλυτώνουμε το σύνηθες «δημόσιο ξεκατίνιασμα» στο ακροατήριο. Αυτό επειδή διαφέρει το αποδεικτικό αντικείμενο. Πλέον, πρώτιστο αποδειχθέν γεγονός αποτελεί η διάσταση αυτή καθεαυτή και όχι ποιος φταίει για την αποτυχία του γάμου. Οπότε εξετάζονται από το Δικαστήριο διαφορετικοί παράμετροι και γεγονότα, από αυτά που εξετάζονται σε ένα κλασσικό διαζύγιο ισχυρού κλονισμού (όπου πολύ συχνά οι πλευρές «σφάζονται» στο ακροατήριο, αναφέροντας προσωπικές και άβολες λεπτομέρειες του εγγάμου βίου τους).
→ Επίσης, πολλές φορές, η οδός του διαζυγίου διετούς διαστάσεως, είναι μονόδρομος για κάποιον ούτως ώστε να επιτύχει την έκδοση του διαζυγίου του. Όπως π.χ. περιπτώσεις όπου αυτός που επιθυμεί το διαζύγιο είναι και αυτός που ευθύνεται αποκλειστικά για την αποτυχία του γάμου.
Π.χ. : Σύζυγος ο οποίος ήταν ιδιαιτέρως άπιστος επί σειρά ετών και μετά εγκατέλειψε τη γυναίκα του φεύγοντας με μία απ’ τις ερωμένες του…. ενώ αντιθέτως η σύζυγός του ήταν ολόσωστη απέναντί του καθ’ όλη τη διάρκεια του γάμου. Στην περίπτωση αυτή, εάν η απατημένη σύζυγος αρνείται να δώσει συναινετικό διαζύγιο, ο μόνος τρόπος για τον σύζυγο να επιτύχει τη λύση του γάμου είναι η οδός του διαζυγίου διετούς διάστασης, αφού εάν ακολουθούσε την κλασσική διαδικασία διαζυγίου αντιδικίας, θα απορριπτόταν η αίτησή του, αφού αυτός θα αποδεικνυόταν ο μοναδικός φταίχτης της αποτυχίας του γάμου, και επομένως η αίτησή του θα ήταν αβάσιμη (και άδικη και καταχρηστική, απλοϊκώς ομιλώντας). Όμως δια της οδού του διαζυγίου διετούς διάστασης, υπερπηδάται αυτό το εμπόδιο, και η έκδοση του διαζυγίου καθίσταται δυνατή ακόμη και για τον «αποκλειστικώς υπεύθυνο» για την αποτυχία του γάμου σύζυγο.
ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΤΕ:
Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δίδεται από τον Δικηγόρο σας, τόσο στα δικονομικά, όσο και –κυρίως- στα ουσιαστικά στοιχεία του περιεχομένου τόσο του δικογράφου της αγωγής αυτού καθεαυτού, όσο και κατά τη σύνταξη των Προτάσεων που θα κατατεθούν στο Δικαστήριο κατά την ημέρα της εκδικάσεως, καθώς και της «προσθήκης-αντίκρουσης» που θα κατατεθεί εντός του τριημέρου από τη δικάσιμο.
Υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία που θα πρέπει να περιλαμβάνονται στα σχετικά δικόγραφα, ούτως ώστε να εκδοθεί επιτυχώς απόφαση διαζυγίου λόγω διετούς διαστάσεως.
Πιο σημαντικό όμως είναι ότι υπάρχουν πολλά στοιχεία που δεν πρέπει να περιλαμβάνονται ή να αναφέρονται, κι αν αυτά αναφερθούν θα πρέπει αυτό να γίνει με ιδιαίτερα προσεκτικό και πονηρό τρόπο, ούτως ώστε να μην αποτελέσουν αντικείμενο εκμετάλλευσης από την αντίδικο πλευρά. Ο λόγος τούτου είναι ότι στη διαδικασία του «αυτόματου διαζυγίου» (που μόνον «αυτόματο» δεν είναι), υπάρχουν αρκετά «παραθυράκια» που μπορεί να εκμεταλλευτεί ένας εξειδικευμένος αντίδικος Δικηγόρος, ώστε να μπορέσει -εν τέλει- να επιτύχει την απόρριψη της αιτήσεως διαζυγίου λόγο διετούς διαστάσεως: «παραθυράκια» και δυνατότητες τόσο ουσιαστικού Δικαίου, όσο και δικονομίας.
Θα δώσω ένα (πραγματικό) παράδειγμα:
Ας υποθέσουμε λοιπόν, ότι ο κύριος «Α», που είναι μίας κάποιας ηλικίας (γύρω στα 60 ο συγκεκριμένος), έχει παντρευτεί με μία –κατά πολύ- νεότερή του κυρία «Β» (αυτή ήταν γύρω στα 26 …). Μετά από 5 έτη εγγάμου βίου, και αφού η κυρία «Β» είχε λάβει –αφειδώς- οικονομική και ψυχολογική υποστήριξη από τον εν λόγω κύριο, η «Β» αποφάσισε να τον εγκαταλείψει φεύγοντας με τον (συνομήλικό της) εραστή της….
Η εν λόγω κυρία επιζητούσε διακαώς την έκδοση διαζυγίου –και μάλιστα το συντομότερο δυνατόν-, αφού ήθελε (όπως είχε δηλώσει) να «ξαναφτιάξει τη ζωή της» με τον συγκεκριμένο νεανία εραστή της, με την απόκτηση τέκνων και τη σύναψη νέου γάμου μαζί του.
Ο απατημένος κύριος «Α» αποφασίζει να επισκεφτεί εξειδικευμένο Δικηγόρο διαζυγίων (τονίζω το «εξειδικευμένος», αφού στο τέλος, αυτό το στοιχείο ήταν αυτό που καθόρισε την τελική έκβαση της υποθέσεως): Ο «Α» δηλώνει ρητώς στον Δικηγόρο του ότι -παρά τη συμπεριφορά της «Β»- την αγαπούσε ακόμη και ότι επ’ ουδενί δεν επιθυμούσε «ουδέποτε» (όπως ρητώς ξεστόμισε!!) να δώσει διαζύγιο στην «Β», η οποία τον είχε ήδη εγκαταλείψει προ πολύ καιρού και (σχεδόν) συζούσε ήδη με τον εραστή της.
Η «Β», από τη μεριά της, απευθύνθηκε σε κάποιον άλλον -δικό της- πληρεξούσιο Δικηγόρο ο οποίος κάλεσε τηλεφωνικώς τον Δικηγόρο του «Α» και του εζήτησε να προβούν σε συναινετικό διαζύγιο. Η πλευρά του «Α» εδήλωσε ρητώς ότι δεν πρόκειται να συναινέσει σε κανένα διαζύγιο.
Τότε ο Δικηγόρος της «Β», ενημέρωσε την πελάτισσά του (ορθώς) ότι εάν αυτή κατέθετε αγωγή διαζυγίου κατ’ αντιδικία λόγω ισχυρού κλονισμού, τότε η αγωγή της πιθανότατα θα απορριπτόταν, αφού παρ’ ότι ο γάμος είχε μεν πράγματι κλονιστεί και δεν υπήρχε ουδεμία βούληση εκ μέρους της για συνέχισή του, ο λόγος του κλονισμού αφορούσε αποκλειστικά αυτήν και επ’ ουδενί τον (εναγόμενο) κύριο «Α». Αυτή τον είχε εγκαταλείψει, αυτή διατηρούσε εξωσυζυγική σχέση εδώ και χρόνια, αυτή είχε καταστρέψει τον γάμο της με τον «Α»….
Μνεία γίνεται ότι ο Νόμος για έκδοση διαζυγίου λόγο ισχυρού κλονισμού, απαιτεί οι λόγοι του κλονισμού να βαραίνουν είτε τον εναγόμενο (ήτοι να ευθύνεται ο κύριος «Α» αποκλειστικώς για την αποτυχία του γάμου), είτε και τους δύο συζύγους. Αλλά όχι να αφορούν αποκλειστικά την ενάγουσα (ήτοι την «Β», που στην προκειμένη περίπτωση ήταν αποκλειστικά υπεύθυνη για την αποτυχία του γάμου). Επομένως αν η «Β» έκανε το λάθος και κατέθετε αγωγή διαζυγίου λόγω ισχυρού κλονισμού, τότε θα απορριπτόταν η αγωγή της, δηλαδή το Δικαστήριο δεν θα εξέδιδε απόφαση διαζυγίου.
Επομένως ο Δικηγόρος της «Β» (πολύ ορθώς) την συμβούλευσε να προβεί σε κατάθεση διαζυγίου λόγω διετούς διαστάσεως, ως η πιο ασφαλής οδός για την έκδοση του διαζυγίου (για την περίπτωσή της). Όπως και έγινε, αφού εκοινοποιήθη στον «Α» αγωγή διαζυγίου από την «Β», λόγω διετούς διαστάσεως.
Με μία μικρή λεπτομέρεια όμως… Λεπτομέρεια την οποία εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο ο εξειδικευμένος Δικηγόρος διαζυγίων του «Α», όταν ήρθε η ώρα (δηλαδή μετά από 2 χρόνια, οπότε και έγινε η συζήτηση της αγωγής): Επί του δικογράφου της αγωγής της «Β» υπήρχε εκτενής αναφορά στα έτη της «διαστάσεως»… και στο ιστορικό του εγγάμου βίου και της διαστάσεως (ιστορικό απαραίτητο σε μία αγωγή διαζυγίου), υπήρχαν «λαθάκια». Λαθάκια τα οποία ο Δικηγόρος του «Α» εντόπισε και κατόπιν εκμεταλλεύτηκε με τρόπο τέτοιον, ώστε να καταφέρει να βάλει επιτυχώς κατά της έννοιας της «διαστάσεως» (της έννοιας της «διαστάσεως», όπως το γράμμα ΚΑΙ το πνεύμα του νόμου την απαιτεί για την έκδοση του διαζυγίου διετούς διαστάσεως). Με αποτέλεσμα –τελικά(!!)- να καταφέρει η πλευρά του «Α» να αποδείξει το αβάσιμο της αγωγής.
Συνέπεια;; == > Η απόρριψη της αγωγής διαζυγίου ως αβάσιμης: Η κυρία «Β» παρέμεινε παντρεμένη == > Τελικά το «αυτόματο διαζύγιο» δεν είναι και τόσο «αυτόματο»…….
Άλλο παράδειγμα: Αγωγή διαζυγίου λόγω διετούς διαστάσεως, στο σώμα του δικογράφου της οποίας δεν γίνεται (ή δεν γίνεται με τον ορθό τρόπο) η απαραίτητη ανάλυση της διαστάσεως (της «διαστάσεως» ως δικονομικής έννοιας, και όχι απλά ως πραγματικού γεγονότος: Έχει μεγάλη διαφορά αυτό νομοτεχνικώς!) : Στην περίπτωση αυτή, η αγωγή μπορεί να απορριφθεί ως αόριστη! Αυτό αν ασφαλώς (κατ’ αρχάς) εντοπίσει και (εν συνεχεία) μπορέσει με δεξιοτεχνία να εκμεταλλευτεί τις εν λόγω «ελλείψεις» ο Δικηγόρος του εναγομένου.
Εν πάση περιπτώσει: Πολλά είναι τα στοιχεία που τόσο ο Νόμος, όσο και η δικαστηριακή πρακτική απαιτούν να υφίστανται, ούτως ώστε μία αγωγή διαζυγίου διετούς διαστάσεως, να ευοδώσει. Σε περιπτώσεις σφοδρής αντιδικίας δε, η προσοχή που θα πρέπει να δοθεί από τον πληρεξούσιό σας, θα πρέπει να είναι πολλαπλάσια, αφού θα πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν όχι μόνον οι δικονομικές επιταγές του νόμου, αλλά και να προβλεφθούν οι ενδεχόμενες αντενέργειες της αντιδίκου πλευράς στο ουσιαστικό και αποδεικτικό επίπεδο.